Επιτυχημένη Ρινοπλαστική

Η ρινοπλαστική σαν επέμβαση είναι μια σχετικά ανώδυνη και ασφαλής διαδικασία, με εύκολη ανάρρωση και μακριά από επικίνδυνες επιπλοκές. Καθώς όμως αφορά το κεντρικότερο σημείο του προσώπου, τη μύτη, έχει την ιδιαιτερότητα μια πιθανή αποτυχία της να επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία του ανθρώπου. Ας προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε τη σειρά των βημάτων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρινοπλαστική.

1. Συνειδητοποιώντας το πρόβλήμα

Μια σειρά από ανατομικά προβλήματα μπορεί να μας οδηγήσουν στην απόφαση να υποβληθούμε σε ρινοπλαστική. Αυτά είναι συνήθως αισθητικά όπως μια μύτη με καμπούρα, μια στραβή μύτη, μια μεγάλη μύτη. Αρκετές φορές είναι και λειτουργικά προβλήματα δηλαδή η δυσκολία στην αναπνοή.

2. Επιλέγοντας τον γιατρό που θα μας χειρουργήσει

Ίσως η πιο σίγουρη επιλογή είναι εκείνη που στηρίζεται στη σύσταση από κάποιον άλλο γιατρό που έχει ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη μας. Πέρα από αυτό, επιθυμητό είναι ο γιατρός να μπορεί να παρουσιάσει πιστοποιητικά εκπαίδευσης και συμμετοχές σε διεθνή συνέδρια. Η έντονη παρουσία του γιατρού στο διαδίκτυο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν πρέπει να αποτελεί κριτήριο για την επιλογή του.

3. Η συζήτηση με τον γιατρό

Αρχικά ο γιατρός θα ακούσει τα αισθητικά και λειτουργικά προβλήματά μας αλλά θα προτείνει κι ο ίδιος με την εμπειρία του κάποιες αλλαγές στην εμφάνιση της μύτης μας. Στη συνέχεια θα φωτογραφήσει τη μύτη μας και θα επεξεργαστεί ηλεκτρονικά τις φωτογραφίες μας ώστε γιατρός και ασθενής να συμφωνήσουν για την κατεύθυνση που θα πάρει η ρινοπλαστική.

4. Ενημέρωση όσον αφορά στη χειρουργική τεχνική

Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει και να δώσει τη συγκατάθεσή του για ορισμένα στάδια της χειρουργικής επέμβασης. Η γενική αναισθησία είναι το πρώτο από αυτά. Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις ρινοπλαστικής προϋποθέτουν τη χορήγηση γενικής αναισθησίας. Ακολουθεί η ενημέρωση για τις δύο μεθόδους ρινοπλαστικής που χρησιμοποιούνται σήμερα, την ανοικτή και την κλειστή. Ανάλογα με την περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να είναι προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί κάποιο μόσχευμα από άλλο σημείο του σώματος, ή σε ειδικές περιπτώσεις να αφαιρεθεί και δέρμα από τη μύτη. Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει την πιθανή διάρκεια της επέμβασης, καθώς και ότι μετά την επέμβαση θα φέρει γύψινο νάρθηκα στη ράχη της μύτης, πάγο στα μάτια για το οίδημα και τις εκχυμώσεις, ενώ όλο και σπανιότερα χρησιμοποιείται πωματισμός.

5. Η άμεση μετεγχειρητική περίοδος

Μετά την επέμβαση, ο ασθενής πρέπει να διατηρήσει το γύψο για τουλάχιστον μία εβδομάδα. Η εμφάνισή του θα αποκατασταθεί στο φυσιολογικό σε δέκα ημέρες περίπου ενώ μπορεί να επανέλθει σε έντονη σωματική δραστηριότητα όπως γυμναστική μετά από περίπου δύο εβδομάδες. Φυσικά πρέπει να προσέχει να μην χτυπήσει τη μύτη του και να μην χρησιμοποιήσει γυαλιά οράσεως για περίπου δύο μήνες.

6. Απώτερη μετεγχειρητική περίοδος

Ήδη με την αφαίρεση του γύψου φαίνεται αν η επέμβαση έχει πετύχει το στόχο της. Ωστόσο, το τελικό σχήμα της μύτης θα αργήσει να έρθει. Ακόμα και ένα χρόνο μετά την επέμβαση εξακολουθούν να παρατηρούνται μικροαλλαγές στη μύτη καθώς το οίδημα των ιστών υποχωρεί. Μετά την παρέλευση του ενός χρόνου είναι και το κατάλληλο διάστημα για να πραγματοποιηθεί μια επανεπέμβαση αν η αρχική επέμβαση δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

7. Η δύσκολη ρινοπλαστική

Κάθε περίπτωση ρινοπλαστικής πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Υπάρχουν όμως και κάποια περιστατικά που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και προϋποθέτουν αρκετή εμπειρία από τον χειρουργό. Εδώ περιλαμβάνονται όλες οι περιπτώσεις όπου έχει προηγηθεί κάποια παρέμβαση στη μύτη. Παλαιότεροι τραυματισμοί, φλεγμονές, επεμβάσεις στο ρινικό διάφραγμα και φυσικά προηγούμενες απόπειρες ρινοπλαστικής. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η επέμβαση αναμένεται να είναι περισσότερο δύσκολή από το σύνηθες αλλά το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να είναι εξίσου επιτυχημένο.