Γιατί δεν νιώθουν όλοι την αγάπη

 Αγάπη… μπορεί κανείς να μιλάει ώρες για την αγάπη. Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτήν. Ο ορισμός της δεν μπορεί να είναι ένας. Ο κάθε άνθρωπος την αντιλαμβάνεται διαφορετικά και την εκφράζει με ξεχωριστό τρόπο. Εξαρτάται φυσικά από τον δέκτη της αγάπης. Η αγάπη μπορεί να απευθύνεται σε ένα πρόσωπο, σε ένα ζώο, στη φύση, σε μια σχέση φιλική ή οικογενειακή, στον έρωτα, σε μια δουλειά, στη θρησκεία, σε ένα αντικείμενο, σε μια αφηρημένη έννοια.

Ο καθένας ψάχνει να βρει την αγάπη. Ψάχνει να βρει το βαθύ της νόημα, ψάχνει να βρει τη μορφή της, ψάχνει να βρει την έντασή της. Η αγάπη συμπεριλαμβάνει πολλά συναισθήματα, όπως χαρά, πάθος, έρωτα, ενθουσιασμό, ικανοποίηση, αισιοδοξία, τρυφερότητα, ελπίδα, δύναμη. Η αγάπη αποτελεί ένα συναίσθημα με βαθύ νόημα. Σίγουρα, επικρατούν οι θετικές επιδράσεις της, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί την ανάπτυξη αρνητικών συναισθημάτων. Αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να είναι η αγάπη δίχως ανταπόκριση ή η προδοσία της αγάπης λόγω λάθος κοινωνικών προτύπων ή επιλογών .

Η αγάπη προσεγγίζεται ανάλογα με την εσωτερική ωριμότητα του ανθρώπου, καθώς και την καλλιέργεια της ψυχής του. Απαιτεί ενδιαφέρον, ζήλο και επιμονή για να καταφέρει να την κατακτήσει. Ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με την αγάπη από τη στιγμή της γέννησής του και η ανάπτυξή του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτή. Ο άνθρωπος που νιώθει ότι δεν μπορεί να βρει αυτό το συναίσθημα και δυσκολεύεται να συλλάβει την έννοιά της, τις περισσότερες φορές, δεν έχει λάβει από την οικογένειά του την αγάπη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να αγαπήσει ούτε τον εαυτό του.

Η αγάπη ξεκινάει από τον εαυτό. Δεν μπορεί κανείς να νιώσει την αληθινή αγάπη αν πρώτα δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του. Δεν μπορεί να την μοιράσει, αν δεν έχει αυτοεκτίμηση. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του πρέπει να προσπαθεί να μην απογοητεύεται, να μη ματαιώνεται και να διατηρεί μια ισορροπία μέσα του. Η αγάπη μέσα του είναι εκείνη που τον παιδεύει και η αδυναμία να τη εκδηλώσει στους άλλους. Όταν δεν αγαπάει τον εαυτό του, η αγάπη που μοιράζει είναι κακοποιητική, εξαρτητική και ανώριμη. Κυριαρχεί μια διαστρεβλωμένη εικόνα και καλύπτονται κάποιες εγωκεντρικές ανάγκες. Σε περιπτώσεις ναρκισσισμού παρατηρείται πως ο νάρκισσος αδυνατεί να αγαπήσει. Πέφτει θύμα του αυτοθαυμασμού του και αδυνατεί να συλλάβει το βαθύ νόημα της αγάπης.

Υπάρχουν συχνά καταστάσεις που η αγάπη προκαλεί φόβο και ο άνθρωπος αδυνατεί να τη νιώσει. Οι λόγοι και οι συνθήκες που γεννούν αυτόν το φόβο στον άνθρωπο είναι ποικίλοι. Κάποιος μπορεί να αισθάνεται πως δεν είναι άξιος να αγαπηθεί από κανέναν είτε γιατί δεν έχει λάβει γονεϊκή αγάπη, είτε γιατί τα κοινωνικά πρότυπα προβάλλουν μια τέλεια εικόνα στην οποία εκείνος νιώθει ότι δεν ανταποκρίνεται, με αποτέλεσμα να μην εκτιμάει τον εαυτό του και να αισθάνεται ανεπαρκής. Ακόμη, ένας άνθρωπος μπορεί να βιώνει άγχος με το συναίσθημα της αγάπης, καθώς φοβάται πως μπορεί να του προκαλέσει πόνο. Ένα προσωπικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, όπως μια χρόνια ασθένεια, κάποια ελαττώματα του χαρακτήρα του και της ιδιοσυγκρασίας του, η επαφή και η αποκάλυψη του πραγματικού εαυτού μέσα από τη σχέση που θα ζει, μια αποτυχία, μια λάθος προσέγγιση και οι απογοητεύσεις αγχώνουν σε τέτοιο βαθμό τον άνθρωπο που δεν επιθυμεί ούτε να δεχτεί, ούτε να μοιράσει αγάπη. Αρκετά συχνά, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να κατανοήσει πως ο καθένας έχει ένα διαφορετικό τρόπο να εκφράζει τα συναισθήματά του και δεν κυριαρχεί στο συναίσθημα της αγάπης κάτι επιτηδευμένο. Επιπλέον, μπορεί κανείς μέσα του να συνδέσει την αγάπη με την απώλεια ελευθερίας. Μπορεί να πιστεύει πως αν αποδεχτεί ή δώσει αγάπη, θα χάσει τον προσωπικό του χώρο και χρόνο και δεν θα μπορέσει να ικανοποιεί τις προσωπικές του ανάγκες. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις που το «Εγώ» του είναι ανεπαρκές και αντιλαμβάνεται την αγάπη ως απειλή και άκρως επίφοβη. Οι εσωτερικές συγκρούσεις είναι έντονες, και βιώνει ένα συναισθηματικό κενό.

Η αγάπη κάνει τον άνθρωπο τόσο ευάλωτο, καθώς τη στιγμή που τη ζει μπορεί να έχει τόσο συναισθήματα χαράς, όσο και πόνου. Η αγάπη απλά συμβαίνει χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένοι παράμετροι και εξηγήσεις. Αγγίζει την καρδιά και δεν μπορεί να οριστεί με μια έννοια στον καθένα. Έχει την ικανότητα όμως αρκετές φορές να πληγώνει, να πονάει, να προκαλεί θλίψη και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Η στιγμή που μπορεί κανείς να χάσει αυτή την αγάπη, μπορεί να είναι καθοριστική στο να νιώσει ότι η αγάπη ήταν ψεύτικη και εγωιστική. Είναι και αυτό λοιπόν, μια σημαντική αιτία που θα φοβίσει τον άνθρωπο και θα τον απομακρύνει από την εμπειρία αυτή.

Η καλλιέργεια της ικανότητας να αγαπήσει τον εαυτό του είναι ιδιαίτερα σημαντική. Η αγάπη αποτελεί κινητήριος δύναμη. Πρέπει να αναγνωρίσει τον εαυτό του, τα συναισθήματά του, να τον αποδεχτεί, να τον αγκαλιάσει και να τον δυναμώνει. Μόλις το πετύχει, θα συνειδητοποιήσει πόσο κερδισμένος είναι. Περισσότερο όμως θα συνειδητοποιήσει την αξία της όταν καταφέρει να δώσει την αγάπη του και έχει την ικανότητα να αγαπήσει αληθινά και βαθιά τον άλλον. Τότε είναι η στιγμή που θα την αισθανθεί ως δώρο και θα νιώσει τη μεγάλη έντασή της. Είναι ένα δώρο που του δίνει ζωή και έχει τη δυνατότητα να το ζήσει όπως εκείνος επιθυμεί.

Η αγάπη είναι μια ψυχική ικανότητα. Έχει βαθύ νόημα. Στην αγάπη υπάρχει οικειότητα, δέσιμο, πάθος. Ο άνθρωπος γίνεται ένα και το εγώ δεν ξεχωρίζει. Δεν φαίνεται με γυμνά μάτια, αλλά σίγουρα τη βλέπει, τη νιώθει και τη βιώνει. Από μέσα του ξεχειλίζει και του δίνει δύναμη να ζει την κάθε του μέρα. Δημιουργεί αίσθηση χαράς και ανάγκης. Χρωματίζει τη λογική με πάθος. Ας αφήσει ο καθένας ελεύθερο το μυαλό του και να τη ζήσει με όλη του την ψυχή!

<<Αγαπώ θα πει…χάνομαι>> (Ν.Καζαντζάκης)