Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη.

Χειρουργική θεραπεία χωρίς νυστέρι και τομές, με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια

Η εξάχνωση του προστάτη, είτε μέσω φωτεινής ακτινοβολίας (λέιζερ) είτε, τελευταία, μέσω πλασμαεξάχνωσης με διπολική διαθερμία, είναι η χειρουργική θεραπεία χωρίς νυστέρι και χωρίς τομές με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια, εφάμιλλη της κλασικής διουρηθρικής προστατεκτομής, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του πρόσφατου Πανελλήνιου Ουρολογικού Συνέδριου που διεξήχθη στη Κρήτη (16-19 Οκτωβρίου 2014) και συμμετείχε η Κλινική Επανορθωτικής Ουρολογίας και Χειρουργικής Ανδρολογίας με επικεφαλής τον κ. Ν. Μερτζιώτη παρουσιάζοντας την πρωτότυπη εργασία τους με θέμα «Η διουρηθρική πλασμαεξάχνωση του προστάτη είναι αποτελεσματική σε υπέρμετρα ευμεγέθεις προστατικούς αδένες» σε ασθενείς που αντιμετώπισαν στο νοσοκομείο τον τελευταίο χρόνο και που διαφορετικά θα έπρεπε να οδηγηθούν σε ανοικτή επέμβαση στο χειρουργείο.

Με αυτή τη νέα μέθοδο μπορούν να οδηγηθούν στο χειρουργείο με τοπική (περιοχική) αναισθησία μέχρι και ασθενείς που χρησιμοποιούν αντιπηκτικά φάρμακα, καθώς είναι σχεδόν αναίμακτη και ταυτόχρονα σε υψηλό βαθμό ασφαλής. Ο ασθενής συνήθως χρειάζεται νοσηλεία μόνο 24 ώρες, ενώ ο καθετήρας παραμένει για λιγότερο από μία ημέρα.

Ο προστάτης είναι ένας αδένας του γεννητικού συστήματος του άνδρα που έχει δύο βασικές λειτουργίες: να βοηθά στη καλή λειτουργία της κύστης κατά την ούρηση αλλά και στην φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία εκκρίνοντας διάφορα προστατικά υγρά. Ο προστάτης έχει μέγεθος ενός καρυδιού και απο την ηλικία των 40-50 ετών αρχίζει και μεγαλώνει και διογκώνεται.

Ήδη στην ηλικία των 50 ετών οι μισοί άνδρες έχουν διογκωμένο υπερτροφικό προστάτη, ενώ στην ηλικία των 80 ετών το ποσοστό αγγίζει το 100%. Ωστόσο μόνο 4 στους 10 άνδρες επισκέπτονται ουρολόγο μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων.

Από τα πρώτα συμπτώματα της υπερπλασίας του προστάτη είναι η συχνουρία, η νυκτουρία, με άλλα λόγια η ανάγκη ούρησης κατά τη διάρκεια της νύχτας και η μείωση της ακτίνας των ούρων.

Ακόμη, η ανάγκη να πάμε αμέσως στην τουαλέτα και να μη μπορούμε να αναβάλλουμε αυτό το αίσθημα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να έχουμε και απώλεια, ακράτεια ούρων είναι και αυτά κάποια από τα συμπτώματα της υπερπλασίας του προστάτη. Αυτά και άλλα, όπως π.χ. η διακεκομμένη ούρηση, αποτελούν τα κυριότερα συμπτώματα και ένδειξη ότι ο προστάτης μας χρειάζεται θεραπεία.

Με τη νέα αυτή μέθοδο που σημειωτέον εφήρμοσε από τους πρώτους στην Ελλάδα ο κ. Μερτζιώτης και η ομάδα του, χρησιμοποιείται ως μέσο ο φυσιολογικός ορός, επιτρέποντας έτσι να αντιμετωπιστούν πολύ μεγαλύτεροι σε μέγεθος προστάτες με λιγότερο χρόνο χειρουργείου και μεγαλύτερη ασφάλεια.

Πώς δουλεύει όμως η διαδικασία λειτουργίας της πλασμαεξάχνωσης του προστάτη;

Όταν δώσουμε ενέργεια σε ένα στερεό σώμα, τότε αυτό αυξάνει την θερμοκρασία του και περνάει σε υγρή κατάσταση (μετατρέπεται σε υγρό). Εάν συνεχιστεί η παροχή ενέργειας τότε το υγρό μεταπηδά σε κατάσταση αερίου. Εάν συνεχίσουμε σε αυτό το αέριο να δίνουμε ενέργεια σε συνδυασμό με χορήγηση φυσιολογικού ορού, τότε απελευθερώνονται σωματίδια με ιόντα νατρίου και χλωρίου με μεγάλη κινητική ενέργεια η οποία μπορεί να καταστρέψει τον ιστό που έρχεται σε επαφή, εν προκειμένω τον προστάτη εξαχνώνοντάς τον. Η ενέργεια αυτή διοχετεύεται εκεί που θέλουμε διά μέσω ειδικού ηλεκτροδίου μέσα σε ειδικό όργανο που εισάγεται στην ουρήθρα (κυστεοσκόπιο).

Ο ασθενής συνήθως χρειάζεται νοσηλεία μόνο 24 ώρες, ενώ ο καθετήρας παραμένει για περίπου μία ημέρα.

Σε αντίθεση με τη θεραπεία με λέιζερ, είναι σαφώς πιο οικονομική μέθοδος, ενώ δεν παρουσιάζει τα μειονεκτήματα της έντονης δυσουρίας την πρώτη μετεγχειρητική περίοδο που παρουσιάζει η θεραπεία με το λέιζερ.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η επέμβαση στον προστάτη δεν έχει καμία απολύτως επίπτωση στη στυτική λειτουργία, αντίθετα από τη διαδεδομένη αντίληψη ότι η μπορεί να την επηρεάσει.

Διαφορές με την κλασική διουρηθρική προστατεκτομή

  • Μηδενικά ποσοστά συνδρόμου TUR
  • Χρόνος χειρουργείου απεριόριστος
  • Δύναται να χειρουργηθούν ασθενείς με αντιπηκτικά και βηματοδότη
  • Δεν χρειάζεται μετεγχειρητική μετάγγιση
  • Μικρά ποσοστά δυσουρίας λόγω περιορισμένης θερμικής βλάβης των νευρικών απολήξεων του προστάτη
  • Μέσος όρος παραμονής καθετήρα 22 ώρες

Συμπερασματικά, είναι μια ασφαλής μέθοδος που απευθύνεται στο σύνολο σχεδόν των ασθενών με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.