Η αιμορροϊδοπάθεια, η νόσος των αιμορροΐδων, εμφανίζεται στο ίδιο σχεδόν ποσοστό σε γυναίκες και άντρες. Αφορά κυρίως άτομα 45-65 ετών, ενώ αποτελεί τη συχνότερη καλοήθη πάθηση από την οποία πάσχει ο παγκόσμιος πληθυσμός, το 50% περίπου των ατόμων άνω των 50 ετών. Περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα εμφανίσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του τη νόσο. Αποτελούσε και, δυστυχώς, αποτελεί ακόμη και σήμερα, πρόβλημα-ταμπού αποτρέποντας τα πάσχοντα άτομα να επισκεφτούν τον ιατρό, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια της νόσου, με αποτέλεσμα να αναβάλλεται η σωστή διάγνωση και να αποφεύγεται μια άμεση θεραπεία, γεγονός που εκθέτει την υγεία σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.
Επιπλέον, όπως όλα τα ταμπού συνοδεύεται από κάποιους μύθους που καλό θα είναι να πάψουν να είναι πιστευτοί και να «φρενάρουν» έτσι τη θεραπεία της, η οποία όχι μόνο είναι εφικτή αλλά μπορεί να είναι και οριστική. Παρακάτω παρατίθενται μερικοί από τους πιο διαδεδομένους μύθους για την αιμορροϊδοπάθεια καθώς και οι αλήθειες σε σχέση με αυτούς.
1. «Η αιμοροϊδοπάθεια σχετίζεται με τον καρκίνο του παχέος εντέρου»
Η αλήθεια είναι ότι αν και η αιμορροϊδοπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα, κανένα από αυτά δεν είναι καρκίνος. Η αιμορροϊδοπάθεια είναι διογκωμένες φλέβες ενώ ο καρκίνος προκαλείται από μια κακοήθη μετάλλαξη των κυττάρων. Σε κάθε περίπτωση όμως η/ο ασθενής δεν πρέπει να «παίρνει αψήφιστα» την αιμορροϊδοπάθεια, αφού κάποια από τα συμπτώματά της είναι κοινά με αυτά του καρκίνου του παχέος εντέρου, όπως π.χ. η αιμορραγία.
2. «Οι πικάντικες τροφές προκαλούν αιμορροϊδοπάθεια»
Η αλήθεια είναι ότι οι πικάντικες τροφές μπορεί να ενοχοποιηθούν για ερεθισμό και κνησμό (φαγούρα) στην περιοχή του πρωκτού, όπως επίσης και για δυσκοιλιότητα που είναι η βασική αιτία για την αιμορροϊδοπάθεια. Δεν μπορεί να ενοχοποιηθούν όμως για άμεση πρόκληση του προβλήματος των αιμορροΐδων, αφού δεν μπορούν να επηρεάσουν τις φλέβες στην περιοχή του ορθού.
3. «Η αιμορροϊδοπάθεια δεν θεραπεύεται»
Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα των αιμορροΐδων δεν είναι μόνιμο, και συχνά η αιτία τους είναι πρόσκαιρη όπως για παράδειγμα η εγκυμοσύνη. Πλέον, η αιμορροϊδοπάθεια μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και οριστικά με τις νεότερες και, μάλιστα, ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μεθόδους.
Ο μύθος περί της μη θεραπείας υφίσταται γιατί πολλά πάσχοντα άτομα επιλέγουν να ακολουθήσουν μια συντηρητική αγωγή της αιμορροϊδοπάθειάς τους αντί να επισκεφτούν άμεσα τον ιατρό για να εξεταστούν. Η αναβλητικότητα και η προσπάθεια θεραπείας με κρέμες, με φυσικούς τρόπους στο σπίτι, ή ακόμη και με βελονισμό εγκυμονούν πληθώρα κινδύνων, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η αιμορροϊδοπάθεια. Επιπλέον, αυτοί οι συντηρητικοί τρόποι αντιμετωπίζουν μόνο προσωρινά το πρόβλημα και μόνον εφόσον αυτό είναι σε πρώιμο στάδιο. Σε καμία όμως περίπτωση δεν προσφέρουν οριστική λύση στο πρόβλημα.
Η θεραπεία
Τα τελευταία χρόνια η χρήση ειδικά εξελιγμένων ανώδυνων λέιζερ, έχει αλλάξει σημαντικά τη θεραπεία της αιμορροϊδικής νόσου. Η αιμορροϊδοπλαστική με λέιζερ, η μέθοδος LHP, είναι μια καινοτόμος, αναίμακτη και ανώδυνη τεχνική που υπερβαίνει τα προβλήματα των κλασικών ανοικτών μεθόδων, προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα στη θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας όπως:
- μικροχειρουργική ακρίβεια με απόλυτη ασφάλεια, ανώδυνα και αναίμακτα, χωρίς τομή και ράμματα,
- μείωση του κινδύνου των ανοιχτών πληγών, της πιθανότητας μολύνσεων και μετεγχειρητικού πόνου,
- συρρίκνωση των αιμορροΐδων αντί για αφαίρεση και απομάκρυνσή τους, πράγμα που σημαίνει ότι προφυλάσσεται απόλυτα η δομή του πρωκτικού καναλιού,
- διασφάλιση της προστασίας του πρωκτοδέρματος, διατήρηση των βλεννογόνων και του σφιγκτήρα ανέπαφων και αποτροπή κάθε ενδεχομένου ακράτειας ή άλλων επιπλοκών,
- τόνωση του υποκείμενου ιστού και βοήθεια στην ανάπτυξη νέου συνδετικού ιστού
- αποτελεσματικότητα τόσο στα πρώιμα όσο και στα προχωρημένα στάδια της νόσου.
